Türkiye’de soyut resmin ilk temsilcilerinden sayılan ressam.
Sanat eğitimini İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi Resim Bölümü’nde Zeki Kocamemi’nin yanında yaptı. 1949’da okulu bitirdikten sonra Paris’e gitti, bir yıl kadar Fernand Léger’nin atölyesinde çalıştı. İstanbul’a döndüğü 1950’de Türkiye Ressamlar Cemiyeti’nin kuruluşunda görev aldı. Ertesi yıl Ankara’ya yerleşti. Ankara’da çalışmalarını serbest olarak sürdüren Günay, burada da 1958’de Ressamlar Birliği’nin, 1961’de Siyah Kalem Grubu’nun, 1970’te de Birleşmiş Ressamlar ve Heykeltıraşlar Derneği’nin kuruluşlarına katkıda bulundu. 1970’te Devlet Resim ve Heykel Sergisi’nde ikincilik ödülü aldı.
Akademide Zeki Kocamemi’nin inşaacı üslubundan etkilenerek soyut sanata yönelen Günay, 1953’te Adnan Çoker’le birlikte Türkiye’de ilk soyut sanat sergisi olarak nitelendirilen “Orijinal Sergi Öncesi” başlıklı sergiyi açtı. İki sanatçı ertesi yıl da yapıtlarını birlikte sergiledi. Günay 50 yıllık uzun meslek yaşamında soyut sanattan hiçbir zaman uzaklaşmamakla birlikte 1960’larda hızlı kentleşmenin getirdiği çarpık yapılaşmayı konu alan kent görünümleri ve manzaralar yaptı. Bu çalışmalarında kolaj tekniğinden yararlanarak tuvallerinde teneke, asetat, kömür, kum, talaş ve oluklu mukav va gibi değişik malzemelere de yer verdi. A.B.
1999 ‘da MSÜ 50. Sanat Yılı Onur Ödülü alan sanatçı yapıtları ile beş ödül aldı. Soyut çalışmalarında dikey ve yatay yüzeyler arasındaki ilişkilerden doğan plastik değerleri denge kurallarına dayanan denetimli bir uyum içinde ifade etmeye çalışan sanatçı, çalışmalarını Ankara’da sürdürmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder