Popüler imgeler ve Kitsch nesneler kullanarak, sosyokültürel
olguları belleğe dönük bir hesaplaşma ile yansıttığı Birleştirme ve Yerleştirme'Ieriyle
tanınır. 1964-69 arasında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yüksek Resim
Bölümü'nde Bedri Rahmi Eyüboğlu atölyesinde eğitim gören Karamustafa, 1975'te
İstanbul Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu'na Güzel Sanatlar Fak.) asistan
olarak girmiştir. Aynı kurumda 1979'da "Resim Afiş Etkileşmesi"
başlıklı teziyle sanatta yeterlik derecesi almış. 1982' de bağımsız çalışmak
amacıyla öğretim üyeliği görevinden ayrılmıştır. Sanatçı 1985'e kadar, çoğunluğunu
birleştirme tekniğiyle oluşturduğu resimleri ve kitap-dergi illütürasyon'Iarı
olmak üzere iki alanda çalışmıştır. Bu tarihten sonra sinema da, önce sanat yönetmenligi.
ardından film yönetmenliği olarak ilgi alanına girmiştir.
Karamustafa'nın Video Seyreden Turunçköylüler gibi ilk dönem işlerinde göç olgusunun yarattığı değer karmaşası oldukça grafik, illüstratif ve süslemeci tarzda popüler imgeler ve Kitsch nesneler aracılığıyla yansıtılmıştır. Hıristiyan din ve kültürüne ait kutsal imgelerin. çoğunluğu Müslüman olan bir toplumun günlük kullanım eş yasında yer alması ya da seccade duvar halısı üstüne betimlenmiş Elvis Presley gibi çağdaş mitler de sanatçının işlerinde bu yoz kültürü yansıtan motifler olmuştur ör. İstanbullu Kızım, Galata'nın Yeni Müslümanları ). Resim ve birleştirmelerine porselen biblolar, tekstil ürünü resimli halılar vb Kitsch Hazır Nesneler eklemesi. Karamustafa nın anlamın dilini giderek yerleştirmelere yönlendirmiştir. 1985~88 arasında Öncü Türk Sanatından Bir Kesit sergilerine katıldığı döneme ait bu işleri. sosyokültürel olayları toplumun yargıları çerçevesinde ele almıştır. Karamustafa'nın işleri 1990 sonrasında, önceki yılların birikimini koruyarak değişime uğramıştır. Biçimsel değişim tüm mekanı kavrayan yerleştirmelere geçmesi: içerik bağlamındaki değişimin ise, yine sosyokültürel olguları genel yargılardan uzak aşarak doğrudan kendi geçmişi ve belleğine dönük bir hesaplaşmayla yansıtmasıdır. Yerleştirmelerde gerçek nesneleri kullanmasıyla simgeler ortadan kalkmış. vermek istediği kavram ve anlatım aracı aynı nesnede çakışmıştır. 1992'de Mistik Nakliye adlı düzenlemesi ile 3. Uluslararası İstanbul Bienali'ne katılan Karamustafa'nın. "Anı Bellek I" (1992) adlı toplu sergideki Kuryeler adlı işi, Okul Defteri (1993) ve Kronografya 11994) başlıklı kişisel sergileri bu dönemin örnekleri arasındadır. Sanatçı. 1987'de İstanbul Sanat Bayramı Yeni Eğilimler Sergisi'nde Birincilik Ödülü'nü almıştır.
N .Özayten ( Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder