Toprak, kum vb doğal malzemelerden yararlanarak gerçekleştirdiği
tuvalleriyle tanınır.
İlk çalışmalarını da, tuval yüzeyinde mistik atmosferli iç mekânlar oluşturan sanatçı, zaman içinde bu mekânları tanımlamaya başlamış: deniz kabuklarının organik iç mekânlarıyla kentsel yaşamın labirentlerini, mitoloji öyküleriyle çağdaş insanın yaşamını simgesel olarak karşı karşıya getirmiştir. Almanya dönüşü Doğu ve ile Batı perspektifleri anısında ilişki kuran sanatçının resimlerinde FİGÜR yerini giderek MEKÂN’a bırakmıştır. Yerküreyi ve uzayı tanımlayan simgeler kullanmaya başladığı bu döneminin topografik kabartmalarında yerküre)! tuvale yapıştırdığı toprak, kum. maden tozları gibi doğal malzemelerle betimlemiştir. Erdoğmuş, son dönem resimlerinde tuval yüzeyini katmanlarla kurgulamaya başlamış, uçaktan çektiği kent fotoğrafları üstüne doğal malzemelerden oluşan bir dolgu tabakası yerleştirmiştir. Zaman içinde izlerin oluştuğu üst doku, alttaki tabakayı gizleyerek bir içedönüklük yaratmakta: sanatçı bu yüzeyde bıraktığı pencerelerden izleyiciye siyasal ve ekolojik felaketlerin dramını okuma olanağını tanıyarak tarihinin tanıklığını yapmaktadır. Erdogmuş. 1977de Türk Kültür Vakfı Resim Ödülü’nü. 1978'de DYO Ödüllü Resim Yarışması nda Başarı ödülü’nü. 1980 de Görsel Sanatçılar Demeği özel Ödülü’nü. 1981de de Günümüz Sanatçıları İstanbul Sergisi nde Özgün Baskı Ödülü’nü almıştır. N.Ergin
Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder